لاغری یا کمبود وزن به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن وزن بدن فرد به طور قابل توجهی پایین‌تر از محدوده طبیعی و سالم برای قد، سن و جنسیت او است. معیار شایع برای تشخیص کمبود وزن، شاخص توده بدنی (BMI) است. اگر شاخص توده بدنی فرد کمتر از 18.5 باشد، او به عنوان کمبود وزن تشخیص داده می‌شود.

عوامل مرتبط با لاغری و کمبود وزن:

  • عوامل ژنتیکی: برخی افراد به دلیل عوامل ژنتیکی، دارای متابولیسم بالا و وزن کم هستند.
  • متابولیسم بالا: سوخت و ساز بدن بالا می‌تواند باعث سوزاندن کالری‌ها بیشتر از میزان مصرف شده و کمبود وزن شود.
  • بیماری‌ها: بیماری‌های مزمن مانند تیروئید پرکار، سرطان، دیابت نوع 1 و بیماری‌های گوارشی می‌توانند منجر به کاهش وزن شوند.
  • اختلالات خوردن: اختلالات خوردن مانند بی‌اشتهایی عصبی (anorexia nervosa) و پرخوری عصبی (bulimia nervosa) می‌توانند به کمبود وزن شدید منجر شوند.
  • استرس و اضطراب: استرس و اضطراب مداوم می‌توانند به کاهش اشتها و کاهش وزن منجر شوند.
  • سوءتغذیه: کمبود مواد مغذی و عدم مصرف کافی مواد غذایی می‌تواند به کمبود وزن منجر شود.
  • فعالیت بدنی شدید: ورزشکاران و افرادی که فعالیت بدنی شدید و طولانی‌مدت دارند، ممکن است به دلیل مصرف انرژی بالا دچار کمبود وزن شوند.